ilginçŞeyler
Canlılar alemindeki organizasyon şeması hem çok karışık hemde çok basittir. Bu organizasyon şemasında üst basamaklara çıkıldıkça yeni hayata gelen yavrunun kendi kendine yetebilecek hale gelmesinin daha geç olduğunu görürüz. Aynı zamanda organizasyon şemasında üst basamaklara çıkıldıkça yavru sayısında da azalma olur. Bunlar canlıların zaman içinde geçirdikleri evrimle ilişkilidir.
Omurgalıların evrimini incelersek memelilerin yavrularının en geç ortaya çıkanlar olduğunu görürüz. Üremenin evrimine bakıldığında ise üreme önce dış döllenme olarak suda başlamıştır. Daha sonra sudan bağımsız bir ortam olan karaya geçilmiş böylelikle iç döllenme karasal yaşama uyumun gereği olarak da korunaklı bir yumurta oluşumu gözlenmiştir. Daha sonra yumurtanın daha korunaklı olan annenin vücudunda tutulup sonra dış ortama bırakıldığı bilinmektedir. Evrimin son aşamasında ise kabuklu yumurtanın tamamen ortadan kalktığı ve yavrunun döllenmeden doğuma kadar annenin vücudunda geliştiği bu günkü şeklini almıştır.
Tüm bunlarının yani evrimin asıl amacı bir sonraki neslin güvenliğini ve devamlılığını sağlamaktır. Bir tür bunu ne kadar iyi başarırsa yani yeni oğan yavruların hayatta kalma şansı ne kadar yüksek olursa o türün devamı o derece garantiye alınmış olur. Organizasyon şeması yükseldikçe yavru sayısının azalması da bununla alakalıdır. Çünkü yavru bakımı emek isteyen zahmetli bir iştir. Önemli olan çok yavru meydana getirmek değil hayatta kalıcak yavrular yetiştirmektir. Yavru bakımının zor olduğu türlerde bir seferde doğan yavru sayısının azlığı bundandır. tabi iş sadece bununla da bitmez. doğan yavrular savunmasızdır ve doğal olarak da av olmaları daha kolaydır. Kendi kendine yaşamını devam ettirebilecek hale gelene kadar bakılmaları ve kollanmaları gerekmektedir. Her tür yavrusunu en hızlı şekilde yaşama hazırlamayı hedefler. örneğin bir geyik yavrusu doğduğu andan itibaren aslan gibi avcılar için iyi bir avdır. Geyik yavusunun hayatta kalabilmesi için avcılardan kaçabilmesi önemlidir. Bu yüzden geyik yavruları doğar doğmaz ayağa kalkıp yürüme başlarlar. Bu şekilde avcılardan kaçabilirler. Doğar doğmaz yürüyebilecek fizyolojik olgunluğa ise anne karnında erişirler. Bu yüzden bu türlerin anne karnında gelişim süreçleri diğer canlılardan uzundur.
İnsanlarda ise doğunca hayatta kalmalarına engel bir av-avcı durumu söz konusu olmadığı için kas ve iskelet sistemi anne karnında gelişmez. Bebek doğduktan sonra zaman içinde sinir sistemi ve kas-iskeleet sistemi gelişimini tamamlar. Bu yüzden insan yavrusu diğer memeli yavruları gibi doğar doğmaz yürüyemez. Belli bir süre sonra ayağa kalkmaya ve yürümeye başlar.
